تا ۱۰ سال آینده ترافیک هوایی به‌شدت افزایش خواهد یافت و سرعت پرواز، کاهش آلایندگی و مصرف سوخت بیشتر از گذشته مورد توجه قرار می‌گیرد. این عوامل سبب می‌شود تا بسیاری از بخش‌های صنعت هوانوردی تغییرات زیادی را شاهد باشند.
تغییر در طراحی بدنه
در پنجاه سال اخیر طراحی هواپیما با وجود پیشرفت، شاهد تغییرات بسیار بزرگ نبوده است. اما شاید آینده کمی متفاوت باشد. ایرباس و بوئینگ هر کدام طرح‌های جداگانه‌ای در این بخش دارند. یکی از طرح‌ها در هواپیماهای مسافربری ترکیب بال هواپیما با بدنه هواپیما است.
بوئینگ در این زمینه برنامه دارد تا بال هواپیما را با بدنه ترکیب کند. این عامل می‌تواند هم سبب افزایش سرعت شود و از طرفی مصرف سوخت را کاهش دهد. در این طرح بال به قسمت بالای بدنه هواپیما متصل خواهد شد.
یکی از طرح‌های دیگر استفاده از ساختار وی شکل است. در این ساختار هم گذشته از کاهش مصرف سوخت می‌توان در طولی مشخص، مسافران بیشتری را حمل کرد. در این طرح جای قرارگیری بال‌ها و موتور متحول می‌شود و می‌توان با این طراحی جدید سرعت را افزایش داد.
ایجاد دید پانوراما در پرواز از دیگر طرح‌های جدید برای هواپیماهای آینده است. این طرح که توسط ایرباس پیگیری می‌شود سبب خواهد شد پنجره‌های کوچک در هواپیما حذف شود و جای آن را پنجره‌های یکپارچه بزرگ در کنار و سقف هواپیما بگیرد.
این اتفاق ابتدا قرار است در کابین خلبان رخ دهد و پس از آن در باقی قسمت‌های بدنه انجام خواهد شد.
صندلی‌های پیله‌ای شکل از دیگر تغییرات در طراحی داخلی هواپیماها خواهد بود. در این طراحی جدید صندلی‌ها درون پیله‌ای قرار خواهند گرفت و با این طراحی جدید حریم خصوصی افزایش پیدا می‌کنند. از طرفی با این روش جدید که صندلی‌ها روی هم قرار می‌گیرد ظرفیت هواپیماها افزایش پیدا می‌کند.
جنس صندلی‌ها آینده با مواد جدید بگونه‌ای خواهد بود که کمترین آلودگی را به خود جذب کنند تا تمیز کردن داخل پرواز هم کار ساده‌ای باشد.
در طراحی داخلی جدید، مکانیزم قرار گرفتن بار هم تغییر خواهد کرد و وسایل شخصی سرنشنیان داخل صندوقی قرار می‌گیرند و بصورت اتوماتیک در نزدیک‌ترین فضای ممکن نسبت به فرد قرار خواهند گرفت. با این روش دیگر نیاز نیست بارهای دستی را داخل هواپیما حمل کنید.
در طرح دیگری که شرکت ایرباس برای پروازهای دوربرد در حال طراحی آن است در بخشی از هواپیما در قسمت تحتانی فضایی برای تخت و وسایل سرگرمی درنظر گرفته خواهد شد تا سفرهای طولانی را راحت‌تر کند.
موتور و سرعت صوت
هم اکنون در صنعت هوانوردی طرح‌های مختلفی برای موتورهای جدید برای هواپیماهای مسافربری در حال پیگیری است تا بتوان این هواپیماها را به سرعتی بیش از سرعت صوت برساند. در این روش باید بر صدای زیاد تولید شده در حالت مافوق صوت غلبه پیدا کرد چرا که چنین عاملی سبب می‌شود پرواز این هواپیماها برفراز مناطق مسکونی غیرممکن باشد.
البته برای رسیدن به سرعت مافوق صوت در هواپیماهای آینده باید طراحی بدنه دچار تحول اساسی شود تا بتواند با مصرف سوخت معقول، چنین سرعتی را برای هواپیماهای مسافربری اقتصادی کند.
هواپیمای بدون خلبان
با گسترش پردازنده‌های جدید و هوش مصنوعی شرکت بوئینگ به دنبال تولید هواپیماهای بدون خلبان است. البته همچنان برای رسیدن به این هدف این شرکت با چالش‌های بسیاری روبه‌رو است مخصوصا با اتفاقی که برای مدل ۷۳۷ مکس رخ داده و دخالت خلبان خودکار و ایجاد اخلال در کار خلبان انسانی سبب دو سقوط مرگبار شده است.
بزرگ‌ترین سوال این است که آیا می‌توان به خلبان‌های خودکار اعتماد کرد آن هم در شرایطی که در موقعیت بسیار محدود چنین سیستم‌هایی باعث سقوط می‌شوند؟
برای رسیدن به هواپیماهای بدون خلبان هوش مصنوعی باید توانایی هوش انسانی را بدست آورد و در شرایط بحرانی درست‌ترین تصمیم را بگیرد. در این حالت ساخت پردازنده‌های بسیار قدرتمندتر و الگوریتم‌های بسیار پیچیده‌تر با امکان ارتباط هوایی با قابلیت ارسال حجم بسیار بالای اطلاعات نیاز است.
هواپیماهای الکتریکی
یکی از اهداف برای کاهش آلودگی هوایی الکتریکی شدن موتورهواپیماها است. البته برای رسیدن به چنین هدفی محدویدت‌های فنی بسیاری وجود دارد.
اول از همه باید برق را بتوان با روش‌های سازگار با محیط زیست تولید کرد چرا که راندمان موتور هواپیما از بسیاری از روش‌های تولید برق با سوخت‌های فسیلی بیشتر است و برقی کردن هواپیما تا زمانی که الکتریسته با روش‌های سازگار با محیط زیست تولید نشود منطقی نیست.
مشکل بزرگ بعدی ظرفیت پایین باتری‌های فعلی در هواپیما و سنگین بودن آنها است. تا روشی برای ذخیره الکتریسته با حجم زیاد و وزن کم پیدا نشود عملا نمی‌توان هواپیماها را برقی کرد؛ برای همین است که فعلا شرکت‌ها به دنبال تولید هواپیماهای هیبریدی و ترکیبی هستند تا هواپیماهای مسافربری تمام برقی.